Foufou

Beste Asielvrienden,

Helaas moet ik jullie berichten dat onze Foufou (Malta bij jullie) op 15 september j.l. is overleden. We zijn er erg verdrietig over, maar ook erg dankbaar dat we ruim 8 jaar van haar hebben mogen genieten.

Ze was al een tijdje hartpatiënt, maar door medicatie was dat lange tijd goed op te lossen. De laatste maanden zagen we haar achteruitgaan. Ze kreeg
extra medicatie, maar veel wandelen kon ze niet meer aan. Ze ging nog 1x per dag mee naar het bos voor een aangepaste wandeling en de rest van de dag kon
ze naar believen in de tuin scharrelen.

Van 12 tot 19 september hadden we een vakantiehuisje gehuurd en de honden gaan altijd mee. Meteen vrijdagavond kreeg ze het al benauwd en had enorme
hoestbuien. Het ging echter allemaal weer over en tot zondagnacht was er niets aan de hand. Toen kreeg ze weer hoestaanvallen en ze bleef benauwd. De
volgende ochtend hebben we meteen een afspraak met een plaatselijke dierenarts gemaakt (we hebben eerst nog geprobeerd om onze eigen dierenarts
te bereiken, maar die was ziek). Toen we haar daar uit de auto haalden, bleek ze uit haar bek/neus te bloeden. De dierenarts heeft een longfoto gemaakt, waaruit bleek dat ze nog maar een kwart longcapaciteit had. We konden geen wondje in haar bek vinden en uiteindelijk bleek dat het bloed uit haar neus kwam. Het zou om een longbloeding kunnen gaan, zei de dierenarts. Ze was zo benauwd en volgens de dierenarts kon hij maar 1 goed advies geven en dat was om haar te laten gaan.

Dit hadden we echt niet verwacht en het kwam als een enorme klap. Je wilt haar echter niet - letterlijk - laten stikken. Ze is heel rustig ingeslapen.
We denken dat we het juiste hebben gedaan, maar het verlies is wel erg pijnlijk. 

Ze is afgelopen vrijdag gecremeerd en haar as ligt onder een grote boom in ons wandelbos. Daar ligt ook Binno (ook van jullie), haar grote vriend, en nog 4 andere van onze honden. Het geeft rust dat ze ligt waar ze moet liggen. We komen er bijna elke dag langs.

Met vriendelijke groeten,

Linda Holdtgrefe