Afscheid van Filou
Filou mijn kleine meid, ik zag je lief snuitje en ik wist: jij hoorde thuis bij mij. Je kreeg een plaatsje bij je broer en je grote zus. Je grote broer was je dikke vriend, jullie waren onafscheidelijk. Samen met je zus heb je regelmatig kattenkwaad uitgehaald. Ook al was je jonger, jij was het die altijd kwam zeggen als 1 van de eetbakjes niet meer genoeg brokjes hadden, jij bemoederde je zus altijd. Het is stil zonder jouw gemiauw, want jij kwam elke dag klokslag half 5 zeggen dat het tijd was om je vleesje te geven en de broers hun boterhammen te maken. Je zat ook graag buiten maar dit kon eerst niet tot we 2 jaar geleden verhuisd zijn toen waren jij en broer zo gelukkig dat jullie eindelijk buiten konden. Ik ben blij dat ik jullie dit nog kunnen geven heb. Jullie waren van in het begin onafscheidelijk en ik denk dat jullie gewoon niet zonder elkaar wilden vertrekken. Je hebt de laatste week nog hard gevochten meisje maar ik zag dat je op was, je kwam niet meer knuffelen, je zonderde je zo af, maar voor etenstijd zorgde je nog steeds voor je broers en zus want hoe ziek je ook was iedereen moest van eten voorzien worden. Lieve meid zorg goed voor je broer hierboven en zoals ik je broer ook al gezegd heb: op een dag zijn we terug samen en kunnen we terug knuffelen en spelen. Dikke knuffel je mama.
